روزنامه اقتصادی هندلزبلات آلمان نوشت اینکه مرکل به‌طور یکجانبه با تحریم‌های امریکا علیه ایران همکاری و در
مقایسه با سایر رقبای اروپایی به شرکتهای آلمانی علاقمند به تجارت با
ایران فشار سختی را وارد می کند، فشاری کوتاه مدت است که شهرت ممتاز
شرکتهای آلمانی را از بین می برد.
به گزارش رجانیوز، ماتیاس بروگمان در نوشته‌ای با عنوان "چرا برخی تحریم‌ها علیه ایران پوچ و بی‌معناست؟"، ادامه داد با وجودی که از قرار معلوم شرکتهای خارجی عملا نباید هیچ تجارتی با ایران داشته باشند اما به‌راستی ممنوعیت فروش و تحویل فرهای اجاق گاز رینگ خودرو یا پودر لباسشویی می تواند به امنیت ژئوپولتیک کمکی کند؟!
وقتی از مدیران شرکت‌ها و بانک‌های بزرگ آلمانی همچون زیمنس، تیسن کروپ، دایلمر دویچه بانک لینده الیانتس و کومرتس بانک در قطع مناسبات تجاری‌شان با ایران سئوال می کنیم، آن‌ها به‌طور غیر رسمی فشار گسترده واشنگتن بر اقتصاد آلمان را علت این تصمیم بیان می کنند. چون هر کس به تجارت با ایران اصرار کند، با عواقب قابل ملاحظه ای در ارتباط با سفارش‌های خود از امریکا روبرو خواهد شد.
در ادامه این گزارش با اشاره به خودشیرینی مرکل با مریکا در اعمال تحریم‌های یکجانبه آمده است: حتی دفتر آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز با در پیش گرفتن یک سیاست دلسرد کننده در حال تضعیف توان آن دسته از شرکتهای آلمانی است که با ایران تجارت می کنند، به‌طوری که برلین هم اکنون با اعمال فشارهای خود صادرکنندگان آلمانی به ایران را به اغماض از دریافت مجوزهای صادرات اداره اقتصاد و کنترل صادرات آلمان موسوم به بافا وادار و ضمنا بر پرداخت‌ها و تراکنش های مالی این شرکت‌ها با ایران نظارت کاملی را برقرار می کند.
به نظر نمی رسد خانم مرکل به‌عنوان صدراعظم و رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان علاقه ای به از بین رفتن ده‌ها هزار فرصت شغلی، سر پا نگاه داشتن طبقه متوسط آلمان و حتی ده‌ها سال مناسبات تجاری خوب و سنتی با ایران داشته باشد. ناگفته نماند که این فقط تجارت آلمان نیست که به‌خاطر این تحریم‌ها در خطر قرار می گیرد بلکه طبقه متوسط جسور ایرانی نیز برای مصون نگاه داشتن خود از فشار روز به روز به سختی می افتند. از سوی دیگر طمع همکاری با شرکتهای ایرانی در کلیه حوزه ها و بخش‌ها نیز رو به افزایش است.
باید جلوی تحریم‌هایی را که ملت ایران را تحت فشار قرار می دهد، گرفت در غیر این‌صورت باید منتظر تبلیغات مربوط به شکوه و شکایت 75 میلیون شهروند ایرانی که زندگی‌شان به‌علت اجرای تحریم‌ها بدتر شده است، باشیم. اما در مقابل منع فروش و تحویل فر اجاق گاز، رینگ اتومبیل و یا پودر لباسشویی اقدامی بی معنا و بی فایده است.
اگر تصمیم بر آن است که به‌طور واقعی ایران را از لحاظ اقتصادی محدود کرد، پس باید صادرات نفت دومین صادرکننده سازمان کشورهای صادر کننده نفت اوپک را بلوکه کرد؛ موضوعی که کسی جرأت انجام دادنش را ندارد. وگرنه اینکه مرکل به‌طور یکجانبه با تحریم‌های امریکا علیه ایران همکاری و در مقایسه با سایر رقبای اروپایی به شرکتهای آلمانی علاقمند به تجارت با ایران فشار سختی را وارد می کند، فشاری کوتاه مدت است که شهرت ممتاز شرکتهای آلمانی را از بین می برد. با این حساب حالا دیگر راینر برودرله وزیر بازرگانی آلمان چاره ای ندارد جز انکه از مرکل بعنوان رئیس کابینه دولت آلمان جانبداری کند و اصطلاحا سنگ سیاست‌های غیرتجاری او را به سینه زند.
همچنین سایت آلمانی دویچه وله نیز در گزارشی با عنوان "ادامه همکاری شرکتهای آلمانی با ایران" به افزایش 14 درصدی تجارت ایران با آلمان در شش ماهه نخست سال جاری اشاره کرد و نوشت که شرکتهای طرف قرارداد با ایران که علاقه‌ای به قطع ارتباط خود ندارند، این مسئله را بهانه می‌کنند که قراردادهایشان با ایران به قبل از صدور قطعنامه 1929 بازمی‌گردد و می‌گویند قطع ارتباط ماه‌ها زمان می‌برد.
مرکز تحقیقات فنی بایر در آلمان می‌گوید بایر می‌خواهد در ایران بماند. شرکتهای زیمنس، دایملر و لینده آلمان، در چارچوب تحریم‌های بین‌المللی بازار ایران را ترک کرده‌اند. اما کنسرن‌های شیمیایی آلمان حاضر به پیروی از تحریم‌ها نیستند و می‌خواهند به همکاری با جمهوری اسلامی ادامه دهند.
به‌گزارش روزنامه فاینشنال تایمز، دو شرکت بزرگ تولید کننده مواد شیمیایی آلمان، بایر و BASF مصمم هستند به‌رغم تحریم‌های بین‌المللی به همکاری با جمهوری اسلامی ادامه دهند و شعبه‌های خود را در ایران حفظ کنند. پیش از این، برخی از شرکتهای بزرگ آلمانی اعلام کرده‌اند که از عقد قراردادهای تازه با جمهوری اسلامی می‌پرهیزند و بازار ایران را به‌تدریج ترک می‌کنند. زیمنس، دایملر بنز و لینده در شمار این شرکت‌ها هستند.
بایر، خارج از تحریم‌ها
شرکت بایر آلمان در ایران، دارو، بذر، سموم نباتی و اسفنج برای پاشنه کفش تولید می‌کند. سخنگوی این شرکت به فاینشنال تایمز گفته است: «ما نیازهای روزمره مردم را تامین می‌کنیم.» مدیران شرکت بایر با همین استدلال می‌گویند که فعالیت آن‌ها در ایران، در چارچوب تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد نمی‌گنجد. استدلال مدیریت شرکت بیایاساف هم شبیه همین است. این شرکت در ایران اسفنجی تولید می‌کند که در ساخت خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرد. سخنگوی بیایاساف به فاینشنال تایمز گفته است: «ما در ایران یک دفتر و یک کارخانه برای تولید اسفنج داریم.» مدیران بایر و بیایاساف تاکید می‌کنند که فروش آن‌ها در ایران چندان زیاد نیست. به گفته سخنگوی بایر، فروش این شرکت در سال چند ده میلیون یورو است که در مقایسه با کل فروش آن در سراسر جهان ناچیز است. فروش بایر در سال گذشته ۳۱ میلیارد یورو بوده است. علاوه بر بایر و بیایاساف، شرکت ست‌اف آلمان نیز از 10 سال پیش در نزدیکی تهران کارخانه‌ای ایجاد کرده که گریبوکس اتوبوس‌ها را تولید می‌کند. این شرکت نیز تمایلی به بستن خط تولید خود در ایران نشان نمی‌دهد. سخنگوی ست‌اف هم به فاینشنال تایمز گفته که فروش آن در ایران چندان مهم نیست و امیدی هم به افزایش آن وجود ندارد، اما تولید ست‌اف برای مشتریان ایرانی آن اهمیت دارد.
افزایش صادرات به‌رغم تحریم
تازه‌ترین آمارها نشان می‌دهند که صادرات آلمان به ایران، در مقایسه با دوران پیش از تحریم‌ها، نه تنها کم‌نشده، بلکه در شش‌ماهه نخست امسال افزایش هم یافته است. به استناد گزارش اداره آمار فدرال، در این مدت آلمانی ها یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون یورو کالا به ایران صادر کرده‌اند. این ۱۴ درصد بیش از دوران مشابه سال پیش است. اتاق صنعت و تجارت آلمان اعلام کرده است که علت افزایش صادرات آلمان سفارش‌هایی است که شرکتهای قبل از صدور قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت دریافت کرده‌اند.
آلمانی‌ها و بازار پرجاذبه ایران
روزنامه فاینشنال تایمز می‌نویسد: «به رغم دشواری‌های سیاسی موجود، ایران به‌خاطر جمعیت جوان، منابع سرشار نفت و گاز و ظرفیت سرمایه‌گذاری در بسیاری از تاسیسات صنعتی، برای بازرگانان آلمانی بسیار جذاب است. بسیاری از شرکتهای آلمانی زیر فشار اعلام کرده‌اند که مناسبات بازرگانی خود را با ایران قطع می‌کنند اما می‌گویند که اجرای این تعهد نیاز به زمان دارد.»
شرکت لینده آلمان که در صنعت گاز فعال است، مدت‌ها پیش اعلام کرده بود که از عقد قرارادهای تازه با ایران خودداری می‌کند. این شرکت به‌تازگی اعلام کرد که همکاری‌های خود را با جمهوری اسلامی به‌صورت کامل قطع خواهد کرد. اما سخنگوی لینده به فاینشنال تایمز گفته است: «ما این تصمیم را قدم به قدم اجرا خواهیم کرد. این کار می‌تواند ماه‌ها طول بکشد.» به گفته سخنگوی لینده، درآمد این شرکت در ایران سالانه ۳۹ میلیون یورو است.
شرکت زیمنس نیز ژانویه امسال اعلام کرد که از عقد قراردادهای تازه با ایران خودداری می‌کند اما این شرکت خود را به اجرای قراردادهای پیشین متعهد می‌داند. یکی از مهمترین خدمات زیمنس در ایران، نگهداری نیروگاه‌های برق است. درآمد زیمنس در ایران، هفت دهم درصد مجموع درآمد این کنسرن را تشکیل می‌دهد.
