اوج خودفروختگی عبادی

شیرین عبادی وکیل محبوب بهایی‌ها که اکنون به‌دلیل هراس از رسیدگی به اتهامات متنوعش فراری است و به ایران بازنمی‌گردد، در مصاحبه‌ای با دویچه وله ضمن استقبال از تحریم هشت مقام ایرانی و اذعان به سمبلیک بودن این اقدام، اوج خود فروختگی خود را با ارائه راهکار برای محاکمه مسوولان ارشد کشورمان نشان داد.

خبرنگار دویچه وله پرسید "تا به‌حال تمام تحریم‌ها متوجه مسأله‌ی اتمی بوده. این اولین بار است که یک تحریم سیاسی علیه ایران به جریان می‌افتد. آیا این را می‌شود یک نقطه عطف به‌حساب آورد؟" که عبادی گفت: "این را می‌شود یک نقطه عطف در تاریخ حقوق  بشر در جهان دانست. زیرا همان طور که گفتم این مسأله یک مسأله‌بین‌المللی است و همه‌ی کشورها باید نسبت به آن حساس باشند. بله، نقطه‌ی عطف است. نه فقط برای ایران، بلکه در تاریخ حقوق بشر."

وکیل محبوب بهایی‌ها در پاسخ به اینکه "این نقطه‌ی عطف چه تأثیری می‌تواند در مناسبات جامعه جهانی با ایران بگذارد و ایران ممکن چه واکنشی ممکن است نشان دهد؟"، اعتراف کرد که این تحریم‌ها هیچ نتیجه‌ای ندارد و گفت: این که چه تأثیری خواهد داشت، باید بگویم افرادی که تحریم شده‌اند، همگی مربوط به کسانی هستند که بعد از انقلاب روی کار آمده‌اند و بعد از انقلاب می‌دانید که رابطه‌ی سیاسی ایران و آمریکا قطع بود. بنابراین این‌ها اصولاً به آمریکا نرفته‌اند و طبیعی است که با توجه به این روابط نخواهند رفتند. از این رو، این اقدام عملاً جنبه‌ی سمبلیک دارد، ولیکن امیدواریم که سایر کشورها تأسی کنند و مخصوصاً کشورهای اروپایی و کانادا هم به این تحریم بپیوندند تا افرادی که خودشان را بالاتر از قانون می‌دانند و هیچ قانونی به این‌ها کارگر نیستند، متوجه شوند که دنیا به ایران ختم نمی‌شود و تاریخ هم منحصر به امروز نیست. جهان باید برای ناقضان حقوق بشر، چه در ایران چه در هرجای دنیا، تنگ شود.

خبرنگار دویچه وله پرسید "به «ناقضان حقوق» بشر اشاره کردید. برخی مقام‌های آمریکایی معتقدند که «ناقضان حقوق بشر» در ایران فقط به این هشت نفر محدود نمی‌شوند و مشخصاً انگشت گذاشته‌اند روی شخص رهبری و رئیس‌جمهور ایران. به نظر شما تحریم این دو نفر به لحاظ حقوقی امکان‌پذیراست؟"

عبادی در پاسخ به این سؤال اوج خودفروختگی خود را نشان داد و ادامه داد که "در سیستم حقوق بشر، دادگاه بین‌المللی یعنی آی سی سی تشکیل شده، که مقرش در لاهه است و می‌تواند علاوه بر اعمال دولت‌ها، افراد حقیقی را هم مورد محاکمه قرار دهد. چنانچه ما شاهد محاکمه‌ی رئیس جمهوری فعلی سودان هستیم. برای این که محاکمه‌ای صورت گیرد، دو حالت باید پیش آید: یا کشوری عضو آی سی سی شده باشد که دولت ایران هنوز عضو نشده است، زیرا می‌داند که در آن صورت باید خیلی‌ها را جلوی دادگاه بفرستد. و حالت دوم حالتی است که شورای امنیت رأی می‌دهد که پرونده‌ی کشوری در آی سی سی مطرح شود، مثل حالتی که برای سودان پیش آمده است. در چنین حالتی هر شخصی را در هر مقام و در هر کشوری که باشد، می‌توان پای میز محاکمه کشید. البته اگر بخواهند، امکان‌پذیر است. منتهی توجه کنید که شورای امنیت به‌وسیله‌ی کشورهای قوی دنیا که حق وتو دارند، اداره و مدیریت می‌شود و یکی از این کشورهایی که حق وتو دارد، چین است و چین حتماً وتو خواهد کرد. بنابراین از جهت سیاسی فعلاً پیش‌بینی نمی‌شود که اگر چنین موضوعی در شورای امنیت مطرح شود، چین با آن موافقت کند. مگر این که موازنات سیاسی تغییر پیدا کند."