سوال:
- پیشگویی پایان جهان در 12-12-2012 دروغ از آب درآمد و اینک می‌گویند در 2020 و ... اتفاق می‌افتد!
- آیا این پیشگویی‌ها قابل اعتنا است یا پایان جهان، زمان ظهور حضرت مهدی (عج) می‌باشد، یا...؟
- این مباحث در محافل دانشجویی بسیار مطرح است...
پاسخ:
هیچ کدام از دو گزینه فوق برای پایان جهان صحیح نیست و از دانشجویان نیز بسیار بعید و عجیب است که بپذیرند؟!
روش مطالعه، تحقیق و دست یابی هر چند تقریبی به زمان پایان جهان، نمی‌تواند از دو راه خارج باشد که عبارتند از «جهان بینی توحیدی و اسلامی» یا «جهان‌بینی ماده‌گرا – ماتریالیستی».
الف – پایان جهان در نگاه توحیدی و اسلامی:
خداوند علیم و حکیم که خالق این عالم است، نه تنها هیچ اطلاعی از تاریخ پایان جهان نداده است، بلکه با تأکید بر این که علم آن فقط نزد خودش است، به رسولش می‌فرماید چنان از تو می‌پرسند که گویی تو خبر داری؟
«یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی لاَ یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیکُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یَسْأَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُون» (الأعراف، 187)
ترجمه: از تو در باره قیامت مىپرسند [که] وقوع آن چه وقت است بگو علم آن تنها نزد پروردگار من است جز او [هیچ کس] آن را به موقع خود آشکار نمىگرداند [این حادثه که] بر آسمان‌ها و زمین گران است جز ناگهان به شما نمىرسد، [باز] از تو مىپرسند گویا تو از [زمان وقوع] آن آگاهى، بگو علم آن تنها نزد خداست ولى بیشتر مردم نمىدانند.
در جهان بینی توحیدی و اسلامی، به وطور قطع تا ظهور ایشان پایان جهان نمی‌رسد و ظهور حضرت ولی عصر عجّ الله تعالی فرجه الشریف نیز پایان جهان نیست. بلکه پس از ظهور، سالیان مدیدی مقابله با کفار ظالم و ستمگر وجود دارد. بدیهی است که قدرت‌های ظالم و مستکبر، حکومت‌های خود را دو دستی تقدیم ایشان نخواهند نمود و تا آخرین امکان به مخالفت، توطئه و جنگ ادامه می‌دهند.
پس از پیروزی کامل و استقرار حکومت واحد جهانی به رهبری ایشان نیز مردم سالیان درازی از مواهب حکومت الهی بهره‌مند گردیده و تمامی استعدادهای بشری به اکمال و فعلیت می‌رسد [و تُمَتِعَهُ فیها طَویلاً]. پس از رحلت یا شهادت ایشان نیز رجعت برخی دیگر از ائمه اطهار (ع) و چه بسا شخص رسول اکرم (ص) است که خدا می‌دانند چند سال یا چند قرن به طول می‌انجامد. و تا همه وعده‌های الهی محقق نگردد، پایان جهان نمی‌رسد. پس هیچ کس پایان دنیا را نمی‌داند به غیر از خداوند علیم و حکیم.
«یَسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَکُونُ قَرِیبًا» (الأحزاب، 63)
ترجمه: مردم از تو در باره رستاخیز مىپرسند بگو علم آن فقط نزد خداست و چه مى‌دانى شاید رستاخیز نزدیک باشد.
ب – پایان جهان در نگاه ماتریالیستی:
در نگاه ماده‌گرا نیز «جهان کهنه کتابی است که اول و آخرش افتاده است». چرا که علم تجربی (مادی)، نه به اول و مبدأ جهان دسترسی و احاطه دارد و نه به آخرش، تا بتواند آن را تجزیه و تحلیل و تجربه کند و سخنی علمی یا دست کم نزدیک به حقیقت و واقعیت بگوید. لذا هنگامی که دست علم از دسترسی به چنین حقایقی کوتاه است، تکلیف رمالی یا پیشگویی روشن است.
از عادت‌ها و سلوک انسان‌های جاهل این است که به داد و ستد «حرف مُفت»، یا همان شایعات و خرافات علاقه و گرایش وافری دارند. از این رو شاهدیم که در طول زمان و کلّ تاریخ، مشتری حرف مُفت به مراتب بیش از سخن عقلی، علمی و منطبق با «حقایق عالم هستی و وجود» بوده است.
در همین جهان اسلام و حتی تشیع و آن هم در سرزمین خودمان که بزرگ‌ترین و غنی‌ترین مهد معارف توحیدی و اسلامی است توجه کنید؛ اگر عالم و دین شناسی سخنرانی کند چند نفر دور او جمع می‌شوند تا چیزی بیاموزند؟ و اگر رمالِ کلاهبرداری، از خود چرت و پرت بگوید چقدر هوادار پیدا می‌کند (به ویژه در مجالس بانوان)؟!
این گرایش در میان تمامی مردم جهان به شدت دیده می‌شود، لذا خداوند متعال در خصوص این دسته از بندگانش می‌فرماید که عده‌ای مشتری حرف مُفت (لهو الحدیث) هستند و شرورها نیز برای مطامع خودشان از این جهالت و گرایش جاهلانه اذهان به حرف‌های بی‌سند، غیر علمی، غیر منطقی، شایعه‌وار و ... نهایت سوء استفاده را می‌برند و حرف‌های مُفت خود را به آنان می‌فروشند، آن هم به قیمتی گزاف. به قیمت تحمیق، اهانت به شعور و نیز ایجاد اعوجاج در افکار عمومی:
«وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ» (لقمان، 6)
ترجمه: و برخى از مردم کسانىاند که سخن بیهوده را خریدارند تا [مردم را] بى[هیچ] دانشى از راه خدا گمراه کنند و [راه خدا] را به ریشخند گیرند براى آنان عذابى خوارکننده خواهد بود.
هیچ کدام از دو گزینه فوق برای پایان جهان صحیح نیست و از دانشجویان نیز بسیار بعید و عجیب است که بپذیرند؟!
روش مطالعه، تحقیق و دست یابی هر چند تقریبی به زمان پایان جهان، نمی‌تواند از دو راه خارج باشد که عبارتند از «جهان بینی توحیدی و اسلامی» یا «جهان‌بینی ماده‌گرا – ماتریالیستی».
الف – پایان جهان در نگاه توحیدی و اسلامی:
خداوند علیم و حکیم که خالق این عالم است، نه تنها هیچ اطلاعی از تاریخ پایان جهان نداده است، بلکه با تأکید بر این که علم آن فقط نزد خودش است، به رسولش می‌فرماید چنان از تو می‌پرسند که گویی تو خبر داری؟
«یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی لاَ یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیکُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یَسْأَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُون» (الأعراف، 187)
ترجمه: از تو در باره قیامت مىپرسند [که] وقوع آن چه وقت است بگو علم آن تنها نزد پروردگار من است جز او [هیچ کس] آن را به موقع خود آشکار نمىگرداند [این حادثه که] بر آسمان‌ها و زمین گران است جز ناگهان به شما نمىرسد، [باز] از تو مىپرسند گویا تو از [زمان وقوع] آن آگاهى، بگو علم آن تنها نزد خداست ولى بیشتر مردم نمىدانند.
در جهان بینی توحیدی و اسلامی، به وطور قطع تا ظهور ایشان پایان جهان نمی‌رسد و ظهور حضرت ولی عصر عجّ الله تعالی فرجه الشریف نیز پایان جهان نیست. بلکه پس از ظهور، سالیان مدیدی مقابله با کفار ظالم و ستمگر وجود دارد. بدیهی است که قدرت‌های ظالم و مستکبر، حکومت‌های خود را دو دستی تقدیم ایشان نخواهند نمود و تا آخرین امکان به مخالفت، توطئه و جنگ ادامه می‌دهند.
پس از پیروزی کامل و استقرار حکومت واحد جهانی به رهبری ایشان نیز مردم سالیان درازی از مواهب حکومت الهی بهره‌مند گردیده و تمامی استعدادهای بشری به اکمال و فعلیت می‌رسد [و تُمَتِعَهُ فیها طَویلاً]. پس از رحلت یا شهادت ایشان نیز رجعت برخی دیگر از ائمه اطهار (ع) و چه بسا شخص رسول اکرم (ص) است که خدا می‌دانند چند سال یا چند قرن به طول می‌انجامد. و تا همه وعده‌های الهی محقق نگردد، پایان جهان نمی‌رسد. پس هیچ کس پایان دنیا را نمی‌داند به غیر از خداوند علیم و حکیم.
«یَسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَکُونُ قَرِیبًا» (الأحزاب، 63)
ترجمه: مردم از تو در باره رستاخیز مىپرسند بگو علم آن فقط نزد خداست و چه مى‌دانى شاید رستاخیز نزدیک باشد.
ب – پایان جهان در نگاه ماتریالیستی:
در نگاه ماده‌گرا نیز «جهان کهنه کتابی است که اول و آخرش افتاده است». چرا که علم تجربی (مادی)، نه به اول و مبدأ جهان دسترسی و احاطه دارد و نه به آخرش، تا بتواند آن را تجزیه و تحلیل و تجربه کند و سخنی علمی یا دست کم نزدیک به حقیقت و واقعیت بگوید. لذا هنگامی که دست علم از دسترسی به چنین حقایقی کوتاه است، تکلیف رمالی یا پیشگویی روشن است.
از عادت‌ها و سلوک انسان‌های جاهل این است که به داد و ستد «حرف مُفت»، یا همان شایعات و خرافات علاقه و گرایش وافری دارند. از این رو شاهدیم که در طول زمان و کلّ تاریخ، مشتری حرف مُفت به مراتب بیش از سخن عقلی، علمی و منطبق با «حقایق عالم هستی و وجود» بوده است.
در همین جهان اسلام و حتی تشیع و آن هم در سرزمین خودمان که بزرگ‌ترین و غنی‌ترین مهد معارف توحیدی و اسلامی است توجه کنید؛ اگر عالم و دین شناسی سخنرانی کند چند نفر دور او جمع می‌شوند تا چیزی بیاموزند؟ و اگر رمالِ کلاهبرداری، از خود چرت و پرت بگوید چقدر هوادار پیدا می‌کند (به ویژه در مجالس بانوان)؟!
این گرایش در میان تمامی مردم جهان به شدت دیده می‌شود، لذا خداوند متعال در خصوص این دسته از بندگانش می‌فرماید که عده‌ای مشتری حرف مُفت (لهو الحدیث) هستند و شرورها نیز برای مطامع خودشان از این جهالت و گرایش جاهلانه اذهان به حرف‌های بی‌سند، غیر علمی، غیر منطقی، شایعه‌وار و ... نهایت سوء استفاده را می‌برند و حرف‌های مُفت خود را به آنان می‌فروشند، آن هم به قیمتی گزاف. به قیمت تحمیق، اهانت به شعور و نیز ایجاد اعوجاج در افکار عمومی:
«وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ» (لقمان، 6)
ترجمه: و برخى از مردم کسانىاند که سخن بیهوده را خریدارند تا [مردم را] بى[هیچ] دانشى از راه خدا گمراه کنند و [راه خدا] را به ریشخند گیرند براى آنان عذابى خوارکننده خواهد بود.
ایکس – شبهه
x-shobhe.com
x-shobhe.com
